Het Hemelvaartweekend van 2020 zou mijn eerste meerdaagse tour op de fiets worden. Op de mountainbike nog wel. Rond kerst 2019 schreven we ons in voor de LCMT 2020 in Houffalize. Als gevolg van de coronapandemie werd dit weekend gecanceld. Maar begin oktober trokken we alsnog op eigen houtje twee dagen naar de Ardennen.
Nog niet eerder had ik gefietst in dit gebied. Maar dat Houffalize dé plek is om te mountainbiken in de Ardennen was mij inmiddels duidelijk. We verbleven op camping C&P Buitensport net buiten het stadje. Vanwege de weersvoorspellingen besloten we op het laatste moment onze campingplaats om te boeken voor een chalet. Een hele goede keuze, zo bleek achteraf.
Regen, regen en … modder
Waar we gehoopt hadden op aangenaam lenteweer bij de LCMT in mei, kregen we begin oktober echt herfstweer voorgeschoteld. De regen viel met bakken uit de lucht. Een gordijn met water trok dat weekend over de Ardennen. Geluk bij een ongeluk viel er tijdens onze ritten weinig neerslag. Over de toppen van de naaldbossen hing de sluierbewolking, het was vochtig en de loofbomen verloren langzaam het blad. Werd je niet nat van boven kwam het water (en modder) wel van onder. Maar dat gaf het weekend ook een mooie typische, treurige herfstsfeer.
Dag 1: hallo, Luxemburg!
Onze eerste dag begon met de overweging welke kleding de natte dag bij ongeveer 10 graden zou doorstaan. Wel of geen regenjas? Beenstukken of toch de iets warmere lange broek. Uiteindelijk besloot ik zonder regenjas maar een afstotend jasje te rijden. Met het gure regenweer in het vooruitzicht neig je naar warmere en waterdichte kleding, maar vaak krijg je het daarmee uiteindelijk kouder doordat je kleding minder ademt. Na een kwartiertje ben je meestal voldoende opgewarmd en blijf je warm.
Op onze eerste dag lukt dat opwarmen ook prima. Houffalize ligt in het dal dus eigenlijk alle mtb-routes beginnen met klimwerk. En zo ook onze rit van vandaag die begon met het bedwingen van de Côte de Saint-Roche. De bekende klim uit Liège-Bastogne-Liège. Zodra we het asfalt hadden verlaten doken we snel de bossen in en begon het echte offroad werk.
Het was glibberen en glijden, terwijl sommige afdalingen en klimmen er juist prima bij liggen met veel leisteen. Hierop heb je voldoende grip bij de klimmen en dalen. Als je door de Ardennen fietst zijn de contrasten tussen de glooiende weilanden en de abrupte rotspartijen groot. Dat maakt het fietsen door dit gebied uitdagend en afwisselend.
De eerste dag verloopt ondanks de zware ondergrond prima en we rijden bijna 60 kilometer waarbij we ook een klein uitstapje op Luxemburgs grondgebied maken.
Bij aankomst bij C&P besluiten we te dineren op de camping vanwege alle belemmeringen als gevolg van COVID in het stadje. Nadat we onze fietsen hebben gereinigd (top voorziening op de camping) schuiven we aan voor een heerlijke stoofpot met friet en salade. En een welverdiende Houblon Chouffe.
In onze chalet werd onder het genot van een paar Belgische speciaalbiertjes nog lang nagepraat. Buiten regende het. Maar wij zaten er warm bij. Het was een perfecte afsluiting van de dag.
Dag 2: L’Ourthe-dal west
De tweede dag stond een rit richting de westkant van het L’Ourthe-dal op de planning. We hadden nog stramme benen van de eerste dag. En door de regen die die nacht met bakken uit de lucht was gekomen hielden we rekening met een kortere rit dan de eerste dag. Halverwege zouden we beslissen of we de langere rit van 70 kilometer zouden rijden of toch ‘slechts’ de 45 kilometer ronde.
Uiteindelijk bleek dit de beste optie. Het parcours was zwaar. De ondergrond zompig en en zelfs op de vlakke stukken moest je blijven trappen om vooruit te komen.
De route voerde langs de oevers van de L’Ourthe. De beklimmingen (+20%) werden afgewisseld met afdalingen van vergelijkbare percentages. De remmen kregen het zwaar te voortduren. Maar deze route bleek nog mooier dan de eerste dag. Schitterende vergezichten, passages door het water, technische afdalingen en mega steile klimmen.
Na 45 kilometer hadden we het wel gehad. Ons weekendtotaal kwam net boven de 100 kilometer met ruim 2200 hoogtemeters. Daar hadden we meer dan 7 uur voor nodig.
Resumé van het weekend: Houffalize is een fantastische plek om te MTB’en. Met de vele regen was het loeizwaar. We hebben afgezien maar ook ontzettend genoten van twee dagen alleen met fietsen bezig zijn. En met de stramme benen van zondag nog in het geheugen kom ik tot de conclusie. Voor de LCMT 2021 zullen we iets meer moeten trainen #NoteToSelf 🙂
Wil je zelf eens MTB’en in Houffalize. Rondom het dorp zijn diverse routes uitgezet (volg de MTB-route pijlen). Je kunt diverse gpx-routes vinden online. Of je gebruikt mijn routes die je via Komoot kunt downloaden. Op deze pagina vind je de links. Veel plezier!
