Het begon allemaal met een gaatje in mijn raster. Iets ten zuiden van Libeek en ten westen van Mheer ligt een blokje waar ik de afgelopen jaren omheen gefietst ben. Volop blokjes ingekleurd in het Zuid-Limburgse Heuvelland en de Belgische Voerstreek. Maar dit stukje land lag er nog maagdelijk bij.
Door het gebied (blokje) lopen diverse paden, maar daarvan is er nauwelijks één verhard. Ook bestaat een groot deel uit akkerland en bosgebied. Een lastig obstakel om te nemen. Dat vraagt om een nauwkeurige voorbereiding om tijdens mijn rit ook zeker te zijn dat ik het gewenste blokje ga bezoeken.
Vanaf de zuidkant van Geleen liggen er direct goede grind- en gravelpaden richting het zuiden. In de winter fiets je hier nog wel geregeld door de Limburgse blubber (Löss), maar in het voorjaar en zomer ligt het er prima bij voor de gravelbike. De uitdaging is natuurlijk om zoveel mogelijk gravel, grind en zandwegen te tijdens deze rit. Over het asfalt is niet echt de bedoeling.
Bij vertrek rijd je vanuit het Geleenbeekdal richting het Geuldal. Eerst een stuk omhoog om het centraal plateau bij Schimmert te bereiken, waarna je richting Valkenburg het Geuldal induikt. De route voert over landwegen en in Valkenburg klim je aan de achterzijde van de Cauberg via het Polferbosch omhoog. Van daaruit volg je het plateau nabij Groot Welsden en Margraten waar het landschap golvend omhoog of omlaag gaat. Hier volgt de weg over vlakke, witte grindwegen. Het gekraak van de wielen door het grind en het schitterende uitzicht maken het plaatje compleet. Dit is genieten!
Na het passeren van Margraten en Banholt kom ik aan in Mheer. Vanaf nu is het goed opletten want hier moet ik tussen twee woningen door een smal weggetje inrijden die me richting het Hoogbos leidt. Het zoeken duurt niet lang en na een paar honderd meter wordt het pad smaller en smaller. Aan mijn rechterzijde ligt het bos tegen de helling aan. Slingerend over smalle zandpaden tussen de bomen bereik in een akker. Niet echt een plek om te fietsen, maar door de droogte lukt het me prima om de openbare weg te bereiken. Als ik me niet vergis heb ik mijn blokje te pakken. Ik fiets verder over grindpaden richting het zuiden en passeer opnieuw de Nederlands-Belgische grens. In het gebied van ik vaak geweest, maar nog niet over deze paden en dat biedt weer nieuwe uitzichten,
Na afgedaald te zijn richting ’s Gravenvoeren (B) besluit ik een onbekend weggetje in te slaan richting het noorden. De asfaltweg klimt langzaam door het bos en gaat vervolgens over in een grindpad. Na een paar honderd meter rijd ik tussen de bomen uit en krijg een adembenemend uitzicht over het dal met groene weiden en bossen. Onder in het dal liggen enkele woningen en in de verte zie ik Kasteel Altembroek. Dit is mooi. Een verborgen pareltje in het Heuvellandschap. Ik zet mijn fiets even neer om een paar foto’s te nemen. Dit Strava-segment is voor een andere keer 😉
Mijn rit gaat verder richting Berghuizen en Gulpen. Hier volg ik de bekende paden richting het noorden, richting het Geuldal. Het is inmiddels tegen half tien wanneer ik vanuit Gulpen door het veld omhoog rijdt richting Ingber en Scheulder. De zon begint langzaam achter de horizon te verdwijnen en dat zorgt voor een schitterend uitzicht. Een ondergaande zon over het wuivende graan in de wind. Nog even stoppen voor een laatste foto voordat het donker wordt en ik – tevreden met mijn nieuwe blokje – op huis aan kan. Nieuw blokje in de pocket en een nieuwe Max Square van 15 bij 15. En vooral een mooi ritje gemaakt en nieuwe plekken verkend.